How to disable trash wordpress feature plugin

Howdy! Recently, I have been working a lot with WordPress engine, modyfying behind the site by writing plugins. I wonder to share my knowledge I collected under The Wordrpess Optimalizations tag, where a lot of simple tricks will be published. I also know that in the web there are a few of advises related with turning WordPress optimized and combination with your’s flair, the WordPress can become a powerfull, huge toll able to build simply sites as well as advanced solutions. The main advantage of WordPress is well developed backend, so you don’t have to care about beautiful and simply way to publish content and concentrate in frontent, striving to make a website much friendly to end user.

Unfortunately, the WordPress has many features that in common are not required in your project. Obviously, it generates relatively huge overhead to server, database and so one.

This post describes how to disable the „Trash” feature, which has been introduced in version 2.9 aimed to keep posts until permament deletion, such as deleting files in operating system. Deleted items are not deleted permanently from the database in fact, instead they appears in „Trash” by marking them as deleted, setting the flag.

Disabling trash manually

To disable trash in wordpress, you can simply define the constant EMPTY_TRASH_DAYS, for example in your wp-config.php.

define('EMPTY_TRASH_DAYS', 0);

From now, all options „Move to trash” will no longer apperar in admin pages, the functionality is just disabled. Just… but copies of posts marked as deleted are still in the database. To truncate them, just execute the sql statement:

DELETE p, p_rel, p_meta
 FROM wp_posts p
 LEFT JOIN wp_term_relationships p_rel ON (p.ID = p_rel.object_id)
 LEFT JOIN wp_postmeta p_meta ON (p.ID = p_meta.post_id)
 WHERE p.post_status = 'trash'

All posts marked as „Move to trash” will be deleted, and theirs post meta (custom fields) and taxonomy relations will be truncated too. The database now is clean.

Writing simple plugin.

We will write a simple plugin. In the /wp-content/plugins/MyPlugin/ create a file plugin.php, and the code within:

define('EMPTY_TRASH_DAYS', 0);

register_activation_hook(__FILE__, function() {
 global $wpdb;

$query = "DELETE p, p_rel, p_meta
 FROM " . $wpdb->posts . " p
 LEFT JOIN " . $wpdb->term_relationships . " p_rel ON (p.ID = p_rel.object_id)
 LEFT JOIN " . $wpdb->postmeta . " p_meta ON (p.ID = p_meta.post_id)
 WHERE p.post_status = 'trash'";

$wpdb->query($query);
});

The Trash feature is disabled by setting the EMPTY_TRASH_DAYS constant, and posts moved to trash will be deleted while plugin activation. We used register_activation_hook function with anonymous function javascript-like callback function (PHP 5.3).

Download the plugin

The plugin compiled to be ready to install is available here:

Hope the post will be helpfull.

 

MySQL tags

We wpisie Chmura tagów w PHP, w którym został przedstawiony problem budowy chmury tagów zapisałem przykładowe zapytanie prezentujące przykładowe dane dla klasy, które dosłownie zabija bazę danych zliczając za każdym razem ilość występowań tagów. Dostając feedbacki, zauważyłem, że problem ten jest bagatelizowany przez wiele osób. Spróbujmy zbudować bardziej optymalne rozwiązanie zarządzania strukturą danych w taki sposób, aby dane wyciągać bardzo bezboleśnie.

Zbudujmy przykładową strukturę bazy danych tagów, do której będziemy przypinać różne rzeczy – newsy, artykuły, galerie zdjęć, zdjęcia, cokolwiek.

Najprostsza tabela db_tags o polach:

  • tag_id, UNSIGNED, aby zwiększyć zakres INT – wartości ujemne nie są nam porzebne. Oczywiście primary key oraz auto increment.
  • tag_name, chociażby varchar(255)
  • tag_count, UNSIGNED, INT, ponownie bez znaku, aby zwiększyć zakres, wartości ujemne są nam niepotrzebne. Tutaj będziemy przechowywać liczbę reprezentującą, ile razy użyto tagu do oznaczenia dowolnego zestawu informacji.
CREATE TABLE db_tags (
  tag_id INT UNSIGNED NOT NULL AUTO_INCREMENT PRIMARY KEY ,
  tag_name VARCHAR(255) NOT NULL ,
  tag_count INT UNSIGNED NOT NULL
) ENGINE = INNODB;

Zastanówmy się, po czym będziemy sortować tagi. Warto założyć klucz na pole tag_count, znacznie przyspieszy późniejsze sortowanie wyników po najpopularniejszych tagach. Jeżeli chcemy sortować po liczbie występowań tagu oraz nazwie (aby chmura była alfabetycznie), warto założyć wspólny klucz na tag_name oraz tag_count. Osobiście sortowanie alfabetyczne zostawiam implementacji klasie tagów dla ksort(), bowiem zapytanie wyciągające tagi jest obarczone limitem, zatem wspólny klucz w bazie danych nie jest mi potrzebny – mniej danych w indeksach.

ALTER TABLE db_tags ADD INDEX (tag_count);

Tworzymy dowolną strukturę danych, która będzie podpinała się do naszych tagów. Pamiętajmy, że do tagów może podpinać się (a przynajmniej powinno, zależy od założeń początkowych projektu) wiele struktur jednocześnie. Wybrałem najbardziej pospolite – newsy w tabeli db_news.

CREATE TABLE db_news (
  news_id INT UNSIGNED NOT NULL AUTO_INCREMENT PRIMARY KEY,
  news_title TEXT NOT NULL,
  news_content TEXT NOT NULL
) ENGINE = INNODB;

Pozostało nam stworzyć tabelę wiążącą nasze newsy z tagami (nie tagi z newsami). Tabelę nazwałem db_news_tags. Zawierać ona będzie tylko dwa pola przechowujące identyfikator newsa oraz przypisanego do niego tagu, zachowując typ danych wiążących, czyli INT UNSIGNED. Zakładam wspólny primary key dla obu pól.

  • handler_item – klucz ID newsa,
  • handler_node – klucz ID tagu.
CREATE TABLE db_news_tags (
  handler_item INT UNSIGNED NOT NULL,
  handler_node INT UNSIGNED NOT NULL,
PRIMARY KEY (handler_item, handler_node)
) ENGINE = INNODB;

Buduję relacyjną bazę danych. Gdy jakiś tag zostanie usunięty, bądź gdy jakiś news zostanie usunięty, automatycznie powinien zniknąć wpis z tabeli db_news_tags, zatem używamy kluczy obcych:

ALTER TABLE db_news_tags ADD FOREIGN KEY (handler_item) REFERENCES db_news (news_id) ON DELETE CASCADE;
ALTER TABLE db_news_tags ADD FOREIGN KEY (handler_node) REFERENCES db_tags (tag_id) ON DELETE CASCADE;

Tak zaprojektowaną strukturę danych mogę spokojnie używać do przechowywania danych. Pozostaje kwestia obliczania ilości występowań tagów. Istnieją co najmniej dwie szkoły.

  1. Każda zmiana danych w db_news_handler wywołuje procedurę liczącą tagi. Trzeba mieć na uwadze, że tagi są przeliczane od początku mielenie bazy, ale de facto proces odbywa się po kluczach. Zaletą rozwiązania jest to, że przy bardzo rozbudowanych strukturach (np. liczymy tylko aktywne i widoczne tagi) procedura uwspólnia nam warunki podliczania, używając jej w wielu miejscach nie musimy się martwić o redefiniowanie triggerów.
  2. Dla przedstawionego przykładu w tym poście wystarczy inkrementacja licznika przy dodaniu i dekrementacja przy usunięciu tagu. W większości przypadków właśnie takiego rozwiązania powinno się używać.

Luźny komentarz techniczny (problems, tips & tricks): Aby ominąć problemy wynikłe z założenia w punkcie pierwszym, równie dobrze możemy napisać procedury, które inkrementują/dekrementują liczbę tagów w zależności od warunków (np. tylko wtedy, kiedy tag jest aktywny i widoczny w serwisie). Nikt nie powiedział, że procedury muszą liczyć wszystko od początku możemy się na takie rozwiązanie zgodzić, rezygnujemy natomiast z synchronizacji licznika podczas zmiany warunków, wówczas podczas każdej zmiany warunków, trzeba przekręcić licznik od początku, zliczając wszystkie rekordy wg. ustalonych warunków ręcznie. Triggera należałoby również umieścić w UPDATE (zmiana stanu tagu, np. z niewidocznego na widoczny, z aktywnego na nieaktywny). I to jest najrozsądniejsze rozwiązanie.

W naszym przypadku ograniczymy się do dwóch triggerów, które będą trzymały rękę na pulsie w momencie przypisania tagu do struktury INSERT oraz zerwaniu przypisania DELETE. Zatem:

CREATE TRIGGER NewsTagsCountInsert AFTER INSERT ON db_news_tags
  FOR EACH ROW BEGIN
    UPDATE db_tags SET tag_count = tag_count + 1 WHERE tag_id = NEW.handler_node;
  END

CREATE TRIGGER NewsTagsCountDelete AFTER DELETE ON db_news_tags
  FOR EACH ROW BEGIN
    UPDATE db_tags SET tag_count = tag_count - 1 WHERE tag_id = OLD.handler_node;
  END

Komentarz: bardziej eleganckim w większej strukturze danych byłoby wywołanie procedur inkrementujących i dekrementujących licznik – wówczas wykonywalibyśmy procedury (nie zapytania) w wielu strukturach wiązanych (nie tylko newsy, a video, ankiety, etc). Zmiana implementacji liczenia tagów byłaby wówczas wiele prostsza – zmienialibyśmy tylko procedurę, a nie każdy TRIGGER z osobna, zatem:

CREATE PROCEDURE TagsCountIncrement(IN iTagID INT)
BEGIN
  UPDATE db_tags SET tag_count = tag_count + 1 WHERE tag_id = iTagID;
END

CREATE PROCEDURE TagsCountDecrement(IN iTagID INT)
BEGIN
  UPDATE db_tags SET tag_count = tag_count - 1 WHERE tag_id = iTagID;
END

CREATE TRIGGER NewsTagsCountInsert AFTER INSERT ON db_news_tags
  FOR EACH ROW BEGIN
    CALL TagsCountIncrement(NEW.handler_node);
  END

CREATE TRIGGER NewsTagsCountDelete AFTER DELETE ON db_news_tags
  FOR EACH ROW BEGIN
    CALL TagsCountDecrement(OLD.handler_node);
  END

Finalnie, z czystym sumieniem:

SELECT tag_name, tag_count FROM db_tags ORDER BY tag_count LIMIT 0, 50
 

„Rekurencja” w funkcjach/procedurach MySQL

Odzwyczajony od blogowania, zaabsorbowany przez niekorzystnego dla planet i blogosfery stanu rzeczy Social Media, postanowiłem wrzucić kolejny wpis, w podzięce za porady uzyskane z blogów kolegów z branży. Ostatnio moim zadaniem było zaprojektowanie struktury tabel bazy danych, która wraz z drzewem z zagłębieniem kategorii, ma przechowywać dane na temat cen za ogłoszenia publikowane w tych kategoriach.

Założenia wstępne wyglądały następująco:

  1. Każda kategoria może mieć rodzica, ale nie musi.
    Jak komu wygodnie, postanowiłem wybrać rozwiązanie z polem category_parent int(11) UNSIGNED, domyślnie NULL (bez rodzica).
  2. Kategorie mogą mieć ustaloną cenę za opublikowanie ogłoszenia, ale nie muszą.
    Dodałem pole category_data_price float(6,2) UNSIGNED, domyślnie NULL (niezdefiniowana).
  3. Kategorie, które nie mają zdefiniowanej ceny, a mają rodzica, przejmują cenę rodzica w zagłębieniu do nieskończoności. W przypadku, kiedy cena jest niezdefiniowana również dla rodziców, cena stanowi NULL.

Potrzebne mi było zapytanie, które zwróci mi zwyczajnie listę wszystkich kategorii wraz z cenami, uwzględniając zagłębienia, w jakich dana kategoria się znajduje. Podejścia składowania cen są dwa:

  1. Można zapisywać tylko cenę kategorii, która jest dla niej zdefiniowana, a przy wyciąganiu danych rekurencyjnie sprawdzać procedurą/funkcją cenę rodzica, jeżeli jest niezdefiniowana. I tak w kółko do przypadku, gdy któraś z kategorii będzie już miała zdefiniowaną cenę, bądź nie będzie się już gdzie zagłębić (kategoria nie ma rodzica).
  2. Można zapisać dwie ceny dodając pole dodatkowe, które przy będzie przechowywało wartość ceny, biorąc ją przy sprawdzaniu cen tylko przy zapisie rekordu do bazy danych.

Sposób drugi wydaje się być bardziej rozsądny w przypadku większej ilości zapytań podejmujących dane z bazy. Pierwszy odwrotnie – częściej wpisujemy coś do bazy. Z początku wybrałem pierwszy sposób, przy założeniu, że ceny będą generowane tylko w panelu administracyjnym, zatem zapytanie nie będzie wykonywane często. Niestety, moje myślenie jest bardziej abstrakcyjne, nastawione na elastyczność rozwiązań, w przyszłości cel istnienia bazy może się zmienić.

Tak czy siak, dla obu rozwiązań, trzeba stworzyć procedurę sprawdzającą ceny po rodzicach. Wygląda mniej więcej tak:

CREATE FUNCTION AnnouncementsCategoriesGetPrice(iCategoryId int(11)) RETURNS float(6,2)
BEGIN
DECLARE iResult FLOAT(6,2);
DECLARE iPointer INT(11);

SET iPointer = iCategoryId;
SET iResult  = (SELECT category_data_price FROM cms_announcements_categories WHERE category_id = iPointer);

WHILE (iResult IS NULL AND iPointer IS NOT NULL) DO
SET iResult  = (SELECT category_data_price FROM cms_announcements_categories WHERE category_id = iPointer);
SET iPointer = (SELECT category_parent FROM cms_announcements_categories WHERE category_id = iPointer);
END WHILE;

RETURN iResult;
END

Stosować ją można dla SELECT’u kategorii lub do pozyskania wartości pola tymczasowego przy zapisie do bazy.

Mam nadzieję, że komuś się przyda.

 

jQuery Animate i Easing

Nie można kwestionować faktu, że jQuery.animate() jest jednym z najbardziej potężnych narzędzi jQuery. Służy on do animowania atrybutów CSS (czyli zmiany ich wartości w czasie od obecnego stanu A do definiowanego stanu B). Najprostszą implementacją jQuery Animate jest podanie zbioru atrybutów CSS, które mają ulec zmianie oraz czasu, w jakim ta zmiana ma nastąpić. Nie będę się zagłębiał w najprostsze przykłady użycia, są one dostępne w oficjalnej dokumentacji jQuery.

Należy pamiętać, że dzięki jQuery jesteśmy w stanie nie tylko płynnie zmieniać kolory, wielkość czcionki, obramowanie, ale także pozycje elementów, nadając stronie dynamicznego kształtu. Domyślnym sposobem animowania (easing) jest płynne przechodzenie. Istnieje natomiast sposób na zmianę adaptera animowania. Robert Penner – autor pluginu jQuery Easing dostarczył nam niewiarygodnie efektowne i proste w implementacji narzędzie. Na oficjalnej stronie pluginu można znaleźć wiele przykładów animacji, które dostarcza nam dodatek. Efekty widoczne są zwłaszcza przy animowaniu pozycji i wymiarów obiektu, ale następują także w przypadku zmiany koloru – czyli są aplikowane do zmiany stanu każdego z atrybutów CSS.

Dziś postaram się pokazać efekty, jakie można uzyskać za pomocą jQuery Animate rozszerzonego o jQuery Interface oraz Easing.

Pierwszym krokiem jest wygenerowanie własnej biblioteki jQuery Interface. Dzięki generatorowi, jesteśmy w stanie ściągnąć tylko te części Interface, które są nam de facto potrzebne, zmniejszając jednocześnie ilość kodu. Klikamy 'deselect all components’, a w sekcji Effects wybieramy efekty, których będziemy używać. Mnie w tej chwili interesuje Bounce i Slide. W paczce otrzymamy wersję deweloperską (z wcięciami) oraz minified, gotową do publikacji na serwerze.

Do wykorzystania efektu slideowania a’la iPhone (elastyczne odbicie od krawędzi ściany ekranu) sprowadza się drobny kawałek kodu, w którym istotnym jest parametr easing:

$('#example').animate({ left: 500 }, { duration: 1000, easing: 'easeOutElastic' })

Na pewno komuś się przyda.

 

Podtrzymanie sesji

Dla niektórych wygasanie sesji jest zabezpieczeniem (banki, etc.). Realizując jeden z projektów oczekiwałem od systemu tego, aby użytkownik nigdy nie gubił sesji, gdy ma otwarte okno w przeglądarce. Dlaczego? Może dodaje posta, być może uzupełnia dość obszerny tekst na stronie. Gdy klika zapisz, przerzuca go do strony logowania, a cały tekst zniknął za sprawą tego, że jego przeglądarka nie zapisuje wartości pól formularza. Skąd to znamy.

Jak użytkownik gubi sesję?

  1. Jego ciastko wygasa, więc serwer nie może go zidentyfikować z sesją.
  2. Po jakimś czasie, choćby odtworzył ciastko, plik sesji znika z naszego serwera (garbage collection).

Rozwiązania:

  1. Wydłużenie czasu wygasania ciastka i sesji.
  2. Odświeżenie strony w interwale mniejszym, niż wynosi czas wygasania sesji i ciastka.

Rozmyślając nad podtrzymaniem sesji, próbowałem znaleźć wszystkie metody oraz wybrać najlepszą. Wszystkie sprowadzają się do „odświeżenia” strony lub jej fragmentu tak, aby nasz silnik wykonał tylko potrzebne session_start(); czyli podtrzymanie aktywności sesji. Jest kilka mniej lub bardziej zadowalających sposobów:

  1. Odświeżenie całej strony.
    To może spowodować, że dane wprowadzane przez użytkownika w formularzu zostaną utracone. Ponad to, jeżeli użytkownik czyta newsy, denerwującym może być fakt, że lista nagle zostanie przescrollowana do góry (prócz opery).
  2. Wysłanie requestu ajax w tle.
    Minusem jest to, że trzeba używać biblioteki ajax lub pisać dodatkowy kod javascriptu. Jeżeli ktoś na stronie używa jakiegoś ajaxa – co za różnica. Poza tym same plusy.
  3. Odświeżanie ukrytej ramki iframe lub elementu frameset.
    Minusów usablity prawie brak. Brak potrzeby instalacji javascriptów i ajaxa. Odświeżacz powinien wysłać nagłówek Refresh lub odpowiedni metatag.

Sposób 3 wydaje mi się najlepszy. Można go ulepszyć w ten sposób, aby ramka nie wysyłała żądania zaraz po załadowaniu strony. Powodowałoby to podwójne requesty do serwera.

Zapewne znajdą się osoby, które powiedzą: a co z użytkownikami, którzy mają wyłączone ramki, lub ich przeglądarki w ogóle ich nie obsługują. Zapytam wówczas: a co z użytkownikami, którzy nie akceptują cisteczek (wówczas sesje nie są dla nich użyteczne, chyba, że użyjemy przesłyki jej identyfikatora w adresie url). Dopytam również: a co z użytkownikami, którzy mają wyłączony Javascript? Patologiczne przepadki się po prostu pomija 😉

 

13 piątek, pechowo? Nie… koniec PHP4

PHP 4 end of life announcement

Takim nagłówkiem dnia 13 lipca (tj. piątek) 2007 roku na oficjalnej stronie PHP ujawnił się news dotyczący oficjalnego zamknięcia projektu PHP 4.

Today it is exactly three years ago since PHP 5 has been released. In those three years it has seen many improvements over PHP 4. PHP 5 is fast, stable & production-ready and as PHP 6 is on the way, PHP 4 will be discontinued.

The PHP development team hereby announces that support for PHP 4 will continue until the end of this year only. After 2007-12-31 there will be no more releases of PHP 4.4. We will continue to make critical security fixes available on a case-by-case basis until 2008-08-08. Please use the rest of this year to make your application suitable to run on PHP 5.

For documentation on migration for PHP 4 to PHP 5, we would like to point you to our migration guide. There is additional information available in the PHP 5.0 to PHP 5.1 and PHP 5.1 to PHP 5.2 migration guides as well.

Tłumaczenie by Paweł 'hwao’ Halicki:

Dziś (tj. 13 lipca 2007) mijają dokładnie trzy lata od daty wydania w pełni stabilnego PHP5. Przez ten okres czasu ciężko pracowaliśmy nad PHP4 czego owocem były liczne poprawki. Lecz teraz, kiedy PHP5 stało się szybkie, stabilne i w pełni dojrzałe, a prace nad PHP6 są w toku, możemy oznajmić iż projekt PHP4 zostanie zamknięty.

Deweloperzy pracujący nad PHP oświadczają, że wsparcie dla PHP4 będzie kontynuowane jedynie do końca tego roku. Po 31 grudnia 2007 nie będą ukazywać się już kolejne wersje PHP z linii 4.4. Wszystkie krytyczne błędy będą poprawiane będą jedynie do 8 sierpnia 2008 roku. Prosimy aby wszyscy programiści, wykorzystali czas pozostały do końca roku, aby ich aplikacje były kompatybilne z PHP5.

Wszelkie niezbędne wskazówki pomocne w migracji z PHP4 do PHP5 możecie znaleźć w pod linkiem migration guide. Są też dostępne wskazówki jak migrować z PHP5.0 do PHP5.1 a także PHP5.1 do PHP5.2.