PHP

by Piotr Pelczar on Internet, PHP, Planeta, Przemyślenia, Publikacje, Solutions, Usablity

Podtrzymanie sesji

Dla niektórych wygasanie sesji jest zabezpieczeniem (banki, etc.). Realizując jeden z projektów oczekiwałem od systemu tego, aby użytkownik nigdy nie gubił sesji, gdy ma otwarte okno w przeglądarce. Dlaczego? Może dodaje posta, być może uzupełnia dość obszerny tekst na stronie. Gdy klika zapisz, przerzuca go do strony logowania, a cały tekst zniknął za sprawą tego, że jego przeglądarka nie zapisuje wartości pól formularza. Skąd to znamy.

Jak użytkownik gubi sesję?

  1. Jego ciastko wygasa, więc serwer nie może go zidentyfikować z sesją.
  2. Po jakimś czasie, choćby odtworzył ciastko, plik sesji znika z naszego serwera (garbage collection).

Rozwiązania:

  1. Wydłużenie czasu wygasania ciastka i sesji.
  2. Odświeżenie strony w interwale mniejszym, niż wynosi czas wygasania sesji i ciastka.

Rozmyślając nad podtrzymaniem sesji, próbowałem znaleźć wszystkie metody oraz wybrać najlepszą. Wszystkie sprowadzają się do „odświeżenia” strony lub jej fragmentu tak, aby nasz silnik wykonał tylko potrzebne session_start(); czyli podtrzymanie aktywności sesji. Jest kilka mniej lub bardziej zadowalających sposobów:

  1. Odświeżenie całej strony.
    To może spowodować, że dane wprowadzane przez użytkownika w formularzu zostaną utracone. Ponad to, jeżeli użytkownik czyta newsy, denerwującym może być fakt, że lista nagle zostanie przescrollowana do góry (prócz opery).
  2. Wysłanie requestu ajax w tle.
    Minusem jest to, że trzeba używać biblioteki ajax lub pisać dodatkowy kod javascriptu. Jeżeli ktoś na stronie używa jakiegoś ajaxa – co za różnica. Poza tym same plusy.
  3. Odświeżanie ukrytej ramki iframe lub elementu frameset.
    Minusów usablity prawie brak. Brak potrzeby instalacji javascriptów i ajaxa. Odświeżacz powinien wysłać nagłówek Refresh lub odpowiedni metatag.

Sposób 3 wydaje mi się najlepszy. Można go ulepszyć w ten sposób, aby ramka nie wysyłała żądania zaraz po załadowaniu strony. Powodowałoby to podwójne requesty do serwera.

Zapewne znajdą się osoby, które powiedzą: a co z użytkownikami, którzy mają wyłączone ramki, lub ich przeglądarki w ogóle ich nie obsługują. Zapytam wówczas: a co z użytkownikami, którzy nie akceptują cisteczek (wówczas sesje nie są dla nich użyteczne, chyba, że użyjemy przesłyki jej identyfikatora w adresie url). Dopytam również: a co z użytkownikami, którzy mają wyłączony Javascript? Patologiczne przepadki się po prostu pomija 😉

 
by Piotr Pelczar on PHP, Planeta, Publikacje, Security, Solutions

Hashowanie haseł z solą

Przeglądając forum.php.pl często widziałem, jak użytkownicy przechowują hasła w swoich bazach danych. Najczęściej używają funkcji hashujących md5, sha1 i sha2. Wszystko wygląda bardzo dobrze, hasła są przechowywanie bezpiecznie. No właśnie… na ile bezpiecznie.

Nie będę tutaj rozwodził się nad zabezpieczeniem baz danych, w których owa baza haseł się znajduje, ale nad samym zahashowanym ciągu. Wszyscy doskonale wiemy, że istnieją bazy md5 (sha1, sha2 również).

Przezorny zawsze ubezpieczony. Wiadomo, że nigdy nic nie wiadomo.

Pokażę, jak dodatkowo zabezpieczyć nasze hasła. Będą przechowywane w tej samej bazie danych, używając tych samych metod hashowania, a jednak szansa na „złamanie” hasła (wyszukania w bazie) będzie niemożliwa. Posłużymy się ciągiem znaków zwanym przez programistów solą (salt). Przykład implementacji możemy znaleźć w forum IPB, natomiast phpBB pozbawione jest tego fjuczuru ficzera. Cała sprawa sprowadza się do wygenerowania dowolnego kawałka ciągu znaków i doklejenia go do hasła. Sól potrzebna nam będzie również przy porównaniu hasła, więc trzeba ją zapisać w bazie danych obok hasła.

Poniżej zamieszczam przykładową klasę, która obsługuje solenie haseł. Doklejanie soli może być napisane w dowolny sposób, zależy to od Waszej wyobraźni. Ja dodatkowo dodałem element „losowy” w postaci doklejenia do soli wyniku działania funkcji microtime().